Het zoeken naar eenheid
Het leven draagt een diep verlangen naar eenheid en versmelting, maar die is enkel mogelijk op diepe, innerlijke vlakken. Als je eenheid zoekt op het fysieke, emotionele of mentale vlak, word je teleurgesteld.
Print deze oefening uit“Zelfexpressie, zelfuitdrukking, zelfkennis zijn heel belangrijk als de mens wil komen tot het beeld van: ‘wie ben ik?’”
Om een beeld te krijgen van wie je bent, moet je uitdrukken wat er in jezelf is.
“Als jij heel diep in jezelf kijkt, zal je ondervinden dat je nooit tevreden bent met dat beeld. Als je een beeld van jezelf hebt, zal je zien dat het niet klopt want er is een ander beeld in jou dat van alle tijden is.”
We hebben een beeld van wie we zijn, maar als we dieper gaan kijken in onszelf, voelen we dat dit beeld niet klopt.
“Hoe meer je jezelf kent als persoon - in je gevoelens, in je denken - hoe meer je intuïtief zal worden ten opzichte van wie je zelf bent. Je zal zien, op een bepaald moment laten de gedachten los en kan je gedachteloos verwijlen bij jezelf en totaal nieuwe aspecten van jezelf ontdekken die ook jezelf zijn. Het zelf van de mens is zo ruim en breed dat je er een oneindigheid in kan ontdekken en dit is je werkelijke zelf.”
Je ‘persoon’ is de combinatie van je lichamelijke, je gevoelsleven en je mentale. Het ‘zelf’ is veel dieper dan de persoon.
“Je werkelijke zelf, dat in het psychische ligt, achter het denken, achter het voelen, achter het lichamelijke ervaren, dat hele diepere zelf draagt in zich een oneindigheid. Deze oneindigheid moet je leren ontdekken in jezelf door voorbij de dingen te gaan die aan de oppervlakte liggen, door in de stilte te gaan.”
“In deze stilte zal je ontdekken wie je zelf bent. Maar dan moet je er nog een vorm aan weten te geven in het dagelijks leven. Dat betekent dat je in het dagelijks leven kan leven met stilte en kan leven met de dingen die je uit de stilte hebt geleerd. Want gaandeweg zal je ontdekken dat er in deze stilte veel duidelijk wordt wat belangrijk is in je leven. Op deze manier kan je bouwen aan jezelf.”
In de stilte kan je ontdekken wie je bent, maar dan moet je dit ook nog naar buiten brengen in je dagelijkse leven en zo bouw je aan jezelf.
“Dit bouwen aan jezelf is een voortdurend proces want het zelf is nooit tevreden met wat er om zich heen is. Dat innige diepe zelf weet wat het wil. Het weet waar het naartoe wil. Het weet wat het tot uiting wil brengen. Vandaar dat het voortdurend in een gevecht is met wat er is.
Alle dingen die er zijn, hetzij gedachten, hetzij medemensen, noem maar op, alles, alles, alles heeft een bepaalde vorm, laat een bepaalde indruk bij je na. Van al deze dingen weet je dat ze tekortschieten in het beeld dat zij vormen en aan je geven.
Je zal het gevoel krijgen dat alles buiten je in zekere mate leeg is en dat, als je niet oplet voor jezelf, dat wat je beleeft in je eigen leven ook leeg kan zijn. Maar het moet vol zijn. Want het werkelijke zelf geniet een volheid en wat niet werkelijk is, draagt een leegte aan, en met deze leegte is de mens niet tevreden. Hij wil een volheid en daar moet hij naar streven, in zijn leven, zijn denken, zijn voelen … dat hij een volheid kan ervaren. Daarvoor moet hij de stilte in zijn dagelijks leven betrekken en die zal de volheid toevoegen.”
De dingen om je heen zijn op een bepaalde manier leeg, tenzij je er je eigen volheid aan toevoegt.
Ervaar jij de dingen en het leven gewoonlijk als eerder leeg, of eerder vol?
“Vandaar dat een mens die in zijn werk kan staan en tegelijk het contact kan houden met zijn innerlijk, met deze stilte, een gelukkig iemand kan worden omdat het geluk van binnenuit naar hem toe zal stromen. Hij zal voortdurend verder gaan en verder en hij zal competent worden in het tot uiting brengen van deze stilte, en de vormelijkheid zal zich voegen naar deze stilte. Hij zal een soort versmelting in zichzelf voelen van het ding en hemzelf. En dat is werkelijke meditatie.”
Als je de innerlijke stilte tot uitdrukking leert te brengen, zal de wereld zich daar ook naar schikken.
“Wat men meditatie noemt, is het versmelten van het ding en het innerlijke van de mens, want door deze versmelting wordt hij als het ware dat ding en blijft hij toch zichzelf. Deze capaciteit heeft de mens in zichzelf waardoor hij uiteindelijk één kan worden met God. Hij blijft zichzelf en toch kan hij versmelten met God. Op deze manier leert hij het Goddelijke kennen als een innig ervaren zoals hij dat heeft leren ervaren met iedereen en met alles.”
Meditatie is versmelten met iets en toch jezelf blijven.
“De mens kan met alles samensmelten. Vandaar ook dat de vrouw zoekt naar de man waarmee zij samen wil smelten. Maar dat kan ze alleen in het innerlijk, op de hogere gebieden, op vlakken waar dit toegelaten is. Ook God is een innerlijke werkelijkheid waar men samen mee kan smelten. Zo kunnen ook de man en de vrouw, die uit elkaar genomen zijn, samensmelten op een ander vlak.
Dat samenvoegen is een unieke ervaring waar de mens op deze aarde naar streeft. Dit streven wordt in hem tot ontwikkeling gebracht en door alle dingen heen is hij steeds op zoek naar de diepere kracht die achter alles zit. Maar deze kracht kan hij op deze aarde niet ervaren, tenzij hij dagelijks de grote diepte in zijn leven betrekt.”
Versmelten met iets of iemand kan enkel op diepe innerlijke vlakken.
“Hij moet een ommekeer, een bekering kennen in zijn leven. Wat innerlijk is, moet uiterlijk worden: in zijn woorden, in zijn daden, in zijn liefde, in alle vormen. En wat uiterlijk is, moet innerlijk worden. Hij moet ermee versmelten. Dat is de echte ommezwaai, de echte ommekeer.
Wie een meester wil worden in wat hij doet, moet zich vereenzelvigen met waar hij mee bezig is. Dan grijpt er een versmelting in hem plaats, dan legt hij de juiste toetsen en geeft hij de juiste accenten, dan wordt het ding dat hij maakt verlevendigd. De eigen energie gaat erin en op deze manier wordt de wereld anders. Want de energie van de mens kan zich vermengen met alles op deze aarde: mineralen, planten,... alles kan doordrongen worden met de energie van de mens.”
Wat in jou zit, moet naar buiten komen en dat wat buiten jou ligt, moet in jou beginnen te leven, dan word je een meester in wat je doet.
Zijn er dingen in jouw leven die jij zo graag en zo geconcentreerd doet, dat je je ermee kan vereenzelvigen, dat je jezelf erin kan verliezen? Dat je je innerlijke helemaal kan leggen in wat je doet, zodat het resultaat iets is wat op een bepaalde manier levend is, doordrongen van jouw energie?
Indien niet, waar zou je het mee kunnen proberen?
“Als je dit doet op de gevoelsvlakken, kom je bedrogen uit, dan ben je ongelukkig. Toch is dit wat de mens dikwijls doet: hij heeft het ‘gevoel’ dat hij kan samengaan met de andere dingen omdat het in zijn gevoel duidelijk is. Maar als hij dat op het gevoelsniveau doet, dan breekt er iets in hem want wat hij vindt is niet echt en dan komt hij in een verdriet.
Als hij op een te laag niveau met de ander versmelt, waartoe hij uitgenodigd wordt, vindt hij de juiste weg niet en is hij verdrietig.
Zo is er zeer veel verdriet op deze aarde omdat de mens niet durft te leven en niet diep genoeg in zichzelf durft te gaan. Hij kan de vreugde niet vinden in het gevoel en het gevoel leert het hem ook niet. Het gevoel laat alleen duidelijk worden dat er zoiets is als een eenheid en dat hij dat kan zoeken en dat hij dat ook kan vinden. In het gevoel kan hij dat maar sporadisch vinden, heel eventjes. Dit zijn de vlakken die de mensheid gewoonlijk het gemakkelijkst begrijpt.”
De gevoelens laten echte eenheid niet toe. Ze nodigen er wel toe uit, maar het resultaat is enkel ontgoocheling.
Bekijk je relaties met de mensen dichtbij je.
Zoek jij soms eenheid op een te laag niveau: fysiek, emotioneel of mentaal? Dit wil zeggen dat je op een of meerdere van deze drie aardse vlakken wil samensmelten, dezelfde wil worden, één wil worden (helemaal of voor een deel).
Je wil bijvoorbeeld dat die andere persoon op dezelfde manier reageert als jij, of dat hij/zij altijd bij jou in de buurt blijft, net hetzelfde vindt/voelt als jij, of hetzelfde denkt als jij.
Bekijk ook je relaties met dingen; zijn er dingen waar je erg aan gehecht bent omdat je misschien (onbewust) gelooft dat je ze nodig hebt om te kunnen zijn wie je bent?
Bijvoorbeeld je auto, je huis, je diploma, je werk, je sociale rang, je uiterlijk, of bepaalde bezittingen?
Je kan nooit één worden met dit soort zaken, vroeg of laat zal je ze verliezen of moeten loslaten. Misschien weet je dit al wel, maar zijn er zaken waar je toch nog aan hecht zonder het goed te beseffen.
“De mens is bezig met het leren aanvoelen van eenheid en met het verzuchten en het verlangen naar deze grote diepte. Maar omdat hij niet in de diepte wil leven, in de stilte van het bestaan samen met het Goddelijke en met de dingen op dat andere niveau, wordt hij iedere keer teleurgesteld en vindt hij de weg niet naar zichzelf. Wat Ik hier zeg is fundamenteel en heel duidelijk en het is goed mogelijk dat je dit vlug begrijpt.”
Als je niet naar de diepte durft te gaan, word je keer op keer teleurgesteld.
“Als je daarnaar leeft, zal je zien dat je echt mystiek wordt, dat je de vreugde kent van het vuur, dat je dit vuur in je leven kan plaatsen en op alle mogelijke momenten kan ervaren.”
Als je in de diepte durft te gaan op zoek naar eenheid, vind je het vuur.
“Je zal ondervinden dat je met dit vuur moet leren omgaan. In deze vurige wereld zal je gewaarworden dat je geen haast mag maken. Je moet heel veel geduld hebben want als je haastig bent, wordt het vuur te groot en verbrand je je. Dan zegt de mens dat hij dat niet aankan, dat hij niet durft omdat er iets in hem is wat hem dwingt en waar hij bang voor is. Al vindt hij het vuur heel aantrekkelijk en heel mooi, toch wordt hij voortdurend gewaarschuwd door zijn eigen ziel van: ‘doe dit niet’, omdat de mens dan nog op een niveau zit waar hij alles door elkaar haalt en niet weet wat hij aan het doen is.”
Aan vuur kan je je ook verbranden, daarom moet je traag gaan tot je de kennis hebt om ermee om te kunnen gaan.
Je moet met het gevoel door de kennis gaan. Vandaar dat je altijd moet nadenken bij wat je voelt en bij wat je doet. Je moet heel strikt zijn met jezelf dat je daarin het mentale mengt. Dat is spontaan zo in de mens, dat hij niet alleen gevoelens heeft, maar dat hij ook zijn denken heeft en dat het gemengd wordt in hem, en dat hij met deze mengelmoes van mentale begrippen en van gevoelsbegrippen leert te leven.”
Maak dus je gevoelens bewust en denk erover na.
“Dit is het niveau waar de mensheid in haar geheel aan toe is: de mengvorm van mentale sfeer en van gevoelssfeer. Door dit mengen leert hij zichzelf beter kennen, leert hij de wereld beter kennen en leert hij tot een abstractie te komen. Want het mentale zal hem waarschuwen als het gevoel verkeerd is, door zich te mengen op dit niveau, en het mentale zal weer verder gaan dan dit gevoel.”
Je mentale kan je waarschuwen als je gevoel verkeerd is, en je mentale kan ook verder gaan dan je gevoel.
“Het wordt een uitstekende poging van de mens wanneer hij dit weer gaat scheiden. Wanneer hij na de vermenging van gedachte en gevoel ontdekt dat hij de twee heeft, dat hij zowel gedachte als gevoel heeft en dat hij dat apart kan zien en dat hij dat kan mengen, telkens weer, en telkens uit elkaar kan halen.
Op deze manier leert hij de beheersing in de twee vlakken, zowel in het mentale als in het gevoelsvlak en zo kan hij verder leren gaan naar wat hij uiteindelijk zoekt.”
Door met het mentale én het gevoelsvlak om te gaan, leer je beide beheersen.
1) Probeer je gevoelens te bekijken met je verstand en jezelf te corrigeren waar nodig. Denk na over hoe je je voelt en over wat je doet.
Als je slecht gezind of boos bent bijvoorbeeld, is het je verstand dat aan je gevoelens kan vertellen dat dit maar één gevoel is en dat je ook andere gevoelens hebt, en dat je daarenboven ook zelf in hoge mate je eigen gevoelens kan (leren) kiezen.
(Zie in dit verband ook de werkboek-oefening: Creatief omgaan met gevoelens)
2) Daarnaast kan je ook je gevoelens als een kracht bij je gedachten betrekken door goede gevoelens te koppelen aan je ideeën en gedachten.
(In het ‘Morya Wijsheid Basiswerkboek’ ging het hier al uitgebreid over in punt 38: ‘Mooie gevoelens verbinden aan je ideeën’).
3) En tenslotte moet je het verschil kunnen zien tussen gevoelens en gedachten, zodat je beide niet met elkaar verwart.
(Dit werd ook al eerder besproken in punt 29 van het Werkboek voor het leven).
Deze oefening komt uit het “Morya Wijsheid - Werkboek voor het leven” punt 43 © Mayil.com, Geert Crevits
De oorspronkelijke citaten van Meester Morya komen uit “Morya Wijsheid 2: De weg van eenvoud” (Geert Crevits), hoofdstuk 10: ‘‘Wie ben ik?’’ © www.mayil.com
Print deze oefening uit
